ارائۀ الگوی فرهنگ مربیگری در پارک های علم و فناوری کشور

هدف از این پژوهش تدوین الگوی به‌کارگیری فرهنگ مُربیگری در پارک‌های علم و فناوری کشور بود. این پژوهش از نوع پژوهش‏های کیفی است که با استفاده از نظریة داده‌بنیاد و مدل پارادایمی سیستماتیک استراوس و کوربین انجام شد. در این زمینه، مصاحبه‌های عمیق با استفاده از نمونه‏گیری نظری با تکنیک گلوله‌برفی با مدیران برخی از پارک‌های علم و فناوری و خبرگان و صاحب‌نظران مسلط بر حوزة مربیگری صورت گرفت. تعداد نمونه‌ها تا زمانی ادامه پیدا کرد که پاسخ‌ها به مرحلة اشباع رسید (با تعداد 23 مصاحبه). تجزیه‌وتحلیل داده‌ها طی سه مرحلة کدگذاری باز، کدگذاری محوری، و کد‏گذاری انتخابی انجام و سپس بر اساس مدل پارادایمی نظریة داده‌بنیاد الگوی مورد نظر تبیین شد. «تشکیلات و رویه‏ها، نظام جذب، انتخاب و استخدام، فرایند مدیریت عملکرد، فرایند آموزش و یادگیری، شناسایی مسیر پیشرفت شغلی، شرایط نظام نگه‌داشت» به منزلة شرایط علّی فرهنگ مربیگری، «فرهنگ مربیگری» به منزلة پدیدة اصلی پژوهش‏، «بوروکراسی و سیاست‌های بالا‏دستی، سیاست‌بازی، و فرهنگ ملی» به منزلة عوامل مداخله‌گر،‏ و «ساختار سازمانی، فرهنگ سازمانی، بلوغ کارکنان، شیوه‌های رهبری، و فضای سازمانی» به منزلة عوامل زمینه‌ای از دیدگاه مشارکت‌کنندگان پژوهش شناسایی شدند. راهبردها در هفت بعد شامل توسعة سازمانی، جذب و استخدام مبتنی بر شایستگی، مربیگری و مدیریت عملکرد، آموزش یادگیری‌محور، نگه‌داشت مبتنی بر مربیگری‏، رهبری، و توسعة ارتباطات سازمانی و پیامدهای حاصل شامل سه محور سازمانی و فردی و فراسازمانی است.